دانشگاه ، رسانه یا روشنفکران ؟
هرچه در باره فکر و تولید فکر و فرایند تفکر در ایران می اندیشیم و با صاحب نظران مختلف با رویکردهای متفاوت گفتگو می کنیم پیچیدگی و اهمیت این مفهوم و این مساله بیشتر اشکار می گردد. شاید در ابتدا موضوع مورد بحث در برنامه زاویه اندکی انتزاعی می نمود اما با طرح ان در فضای اندیشه ای ایران مشخص شد دغدغه های عمیقی در این خصوص وجود دارد که باید انها را طرح و درباره انها تامل و بحث شود.
هرچند می توان از منظر عده ای و با ارایه تعریفی فلسفی و عمدتا هایدگری از تفکر و تمایز قائل شدن بین فکر کردن و تفکر ، از ضعف در فرایند تفکر در ایران سخن گفت و حتی از نبود شرایط تفکر در جغرافیایی فرهنگی و اجتماعی و سیاسی ایران یاد کرد اما بسیاری از صاحب نظران نیز از فرصتها و دستاوردهای تفکر در ایران زمین از دیرباز تا امروز یاد می کنند و معتقدند اگر توانسته ایم در در درازنای تاریخ درجایگاه امروزی قرار بگیریم و بر بسیاری از مشکلات و موانع پیشرفت غلبه کنیم همه انها محصول تفکر و فکر ایرانی بوده است و نباید و نمی توان دچار نوعی خود کم انگاری اندیشه ای شویم و اگر از موانع تولید فکر نیز سخن می گوییم از انجاست که با نگاهی اسیب شناسانه دغدغه ا ستمرار پیشرفت داریم و به داشته ها و دستاوردهای امروزین قانع نیستیم .
از این رو ضروری است همچنان درباره متغیرهای مهمی در فرایند تولید فکر در ایران یعنی فرهنگ عمومی و سیاستگذاری دولت و نهادهای فکر ساز مانند دانشگاهها تامل و اندیشه کنیم …در زاویه تا کنون فرصت کردیم تا اندکی درباره دانشگاه بعنوان مهمترین نهاد تولید فکر سخن بگوییم و همچنان ضروری است در این خصوص گفتگو کنیم که اگردر سطح نظری پرسش را نقطه عزیمت تفکر بدانیم و در سطح عملی مشکلات و مسائل عینی را انگیزه تولید فکر بدانیم ایا نهاد دانشگاه در ایران به وظیفه پرسشگری خود می پردازد و توان دریافت مشکلات و مسائل جامعه ایرانی را دارد؟ تا بتواند وارد فرایند تفکر شود؟
لینک چهار برنامه گذشته زاویه در سایت تلویبیون
مامردم ایران به واسطه اندیشیدن درقالب مذهب و دین بعدنظرکوتاهی داریم و دنیا را از روزنه کوچک دین می بینیم و این عامل باعث عدم رشد و شکوفایی تفکر و تولید فکر برمبنا و مقیاس امروزی شده.
مطالب مفید و قابل تاملی بود و مستفیذ شدم.
باسپاس
رضا نوابی