آیا بین اماکن رسمی و غیر رسمی فساد و فحشا فرقی هست ؟
هرشب در مسیر بازگشت از محل کار به خانه در خیابانهای اصلی و فرعی عبوری صحنه هایی را می بینم که همه شنیده ها و خوانده های گزارشهای رسمی صبح تا شب را نقش بر آب می کند . این صحنه ها و واقعیات کف خیابان متاسفانه امارها و گزارش عملکردهای صوری را بی رنگ می کند و نشان می دهد بسیاری از دستگاهها و نهادها ظاهرا به امور دیگری مشغول هستند و زمانی و عزمی و بودجه ای وبرنامه ای و گاه غیرتی انقلابی برای حل این معضلات ندارند. انچه از ان سخن می گویم اسیب های اجتماعی است اعم از فقر و فحشا و فساد و اعتیاد و سرقت و و اوباش گری و …
انچه که چند سالی است بطور خاص مورد توجه رهبری معظم هم قرار گرفته ولی خوب است حضرت ایشان استحضار داشته باشند عملکرد این اقایان مسوول حاضر در جلسات اسیب های اجتماعی در محضر ایشان آن نیست که در بولتن ها و جزوه ها با رنگ و لعاب تقدیم می گردد واقعیت ان چیزی است که ما پژوهشگران مردمی و در درون جامعه می بینیم و می شنویم نه انچیزی که مسوولان برج عاج نشین و ماشین شیشه دودی نشین بیان می کنند و بعد از ارایه گزارشها بادی در غبغب می اندازند و نفس راحتی می کشند که مسوولیت خود را انجام داد ه اند . در این نوشتار تنها و تنها به یکی از این اسیب های اجتماعی و انفعال عجیب و تامل برانگیز مسوولان ذی ربط اشاره می کنم و آن اسیب زشت روسپی گری است که مدتی است کاملا بی پرده و عریان در شهر تهران و خیابانهای اصلی آن موجب انزجار مردم بویژه متدینین و شهروندان غیرتمند شده است . (بررسی این معضل در فضای مجازی و شبکه های پنهان آن بماند برای وقتی دیگر .) وقتی می گوییم پدیده روسپی گری منظورمان فقط زنان و دختران بدبخت و اسیب خورده و البته مجرمی نیست که به ورطه تن فروشی و فحشا و نابودی افتاده اند بلکه بیشتر منظور رجاله های هرزه گردی است که سوار بر خودروها و موتورها در شهر می چرخند تا مانند گرگان گرسنه طعمه ای را شکار کنند و هر روز حریص تر از دیروز به این چرخه فساد الوده تر شوند و دامنه این اسیب را گسترده تر می کنند . چند سال قبل در خبر ها امده بود که دریکی از کشورهای اروپایی قانونی تصویب شده که در ان مجازات و جریمه متوجه خریداران و متقاضیان فحشاست نه عرضه کنندگان و همان موقع بر هوش و ذکاوت واضع و جاعل قانون در آن کشور افرین گفتم .
این صحنه های شنیع در تهران پایتخت ایران اسلامی و جلو چشم مردم رخ می دهد و دریغ و صد افسوس که اقایان و مسوولان ذی ربط سرشان را مانند کبک در برف کرده اند و حتی در رقابتهای انتخاباتی که مجال طرح مشکلات است گریزی به آن نمی زنند و نهادهایی مانند نیروی انتظامی و دادگستری نیز رخت خود را از این وادی کنار کشیده و اصطلاحا خود را درگیر این قضایای حاشیه دار نمی کنند . شرم اور اینجاست که گشت های ارشاد در خیابانها با فراموش کردن اهم و فی الاهم به روسری و مانتوی زنان و دختران محجوب اما غافل از وجوب و فایده حجاب توجه می کنند و گاه با رخوردهای نابجا سوژه به رسانه های بیگانه می دهند اما از برخورد با فحشای اشکار و علنی عاجز و ناتوانند. این روزها و این شب ها بسیاری از معابر در شهر تهران شاهد این پدیده شرم اور است که به منظور پرهیز از اشاعه فحشا به همه انها اشاره نمی کنم ولی برای نمونه مثالی می زنم .
در یکی از خیابانهای غرب تهران که ادرس ان محفوظ است دو ماه است از حدود ساعت ۳ بعد ازظهر تا ۱۲ شب پاتوق زنان و دختران تن فروش و دور دور رجاله های مفسدی است که هر لحظه به صورت شرم و حیا و اخلاق چنگ می کشند و امنیت روانی و اخلاقی شهروندان ساکن و شاغل و رهگذران را سلب کرده اند . برخی از تبعات فرعی این معضل در منطقه مذکور ترافیک های سرسام اور است که بخاطر چانه زنی رجاله ها با تن فروشان ایجاد می شود سرعت های سرسام اور خودروها در بولوار مذکور برای دور زدن و چانه زنی مجدد و الودگی های صوتی در نیمه های شب از دیگر تبعات مساله است . با کمال تاسف باید بگویم تماسهای مکرر با شماره های ۱۱۰ ۱۹۷ نیز بی نتیجه بوده و حتی درخواستهای حضوری از پلیس هم با این پاسخ مواجه شده که کاریش نمی توان کرد!!! و این بی تفاوتی وقاحت را به جایی رسانده که تذکر و هشدار و نهی از منکر لسانی با اعتراض و توهین مجرمان و مفسدان مواجه می شود ایا وزارت کشور و نیروی انتظامی و شهرداری و بسیج و…. همه مسوولیت خود را در این خصوص انجام داده اند ؟ ایا واقعا مردم باید خودشان وارد عمل شوند آن وقت همین نیروی انتظامی و دادگستری مدعی نمی شوند که مملکت قانون دارد و باید نهادهای مسوول وارد عمل می شدند. تعجب دیگر از برخی واحدهای وابسته به دانشگاه ازاد و سپاه هست که بواسطه قرار گرفتن مجتمع دانشگاهی نیایش و مجتمع تفریحی هویزه در این بولوار و تردد روزانه هزاران نفر از پرسنل انها هیچ اقدامی انجام نمی دهند و حس بی مسوولیتی در حوزه اجتماعی گریبانگیر انها شده است .
احتمالا برخی عافیت طلبان مدعی می شوند بالفرض که با این مساله در این موقعیت و نقطه مذکور برخورد شود نقطه الوده به جای دیگری منتقل می شود و نتیجه ای نخواهد داشت در پاسخ باید گفت اری من هم به راهکارهای اساسی معتقدم اما در جمهوری اسلامی و کشوری که داعیه دین مداری و غیرتمندی دارد مجاز نیستیم با مظاهر فساد و فحشا کنار بیاییم از نظر پژوهشگران واقع بین خانه فساد در خانه کنار خیابان با تجمع مفسدان در بر خیابان به یک میزان جامعه را فاسد می کند ونمی توان در قبال ان با ریا و تظاهر بی تفاوت بود.
امید است با عزم و غیرت و احساس مسوولیتی که هنوز در برخی از مدیران و دست اندرکاران کشور وجود دارد برای رفع این معضل در نقطه مذکور و نقاط مشابه با استفاده ازظرفیت های مردمی بویژه جوانان مومن و انقلابی و بسیجی و حزب اللهی چاره ای ضربتی در کوتاه مدت و در میان مدت نیز با بهره گیری از جامعه شناسان و متخصصان دلسوز و متعهد اندیشیده شود و در دراز مدت هم با برنامه ریزی زمینه های بروز این معضلات و اسیب های از بین رود.
این مطلب در سایت تابناک منتشر شده است و با لینک زیر منتشر شده است .
