اسلایدر / مهمترین مطالبیادداشت‌ها و مقالات شخصی

تفاوت زندگی مبتذل و اصیل

تفاوت زندگی مبتذل و اصیل
دقت کردید ابتذال همه جا را فراگرفته است ؟ ابتذال به معنای سطحی و پیش پا افتادگی و بی نتیجگی .از موسیقی تا سوژ های فیلم گرفته تا لباس پوشیدن و تفریحات و حتی حرف زدن ها و نوشتن ها، از دانشگاهها و مدارس گرفته تا سیاست ورزی و مدیریت ها، برای مثال این همه دانشجو و دانشگاه و استاد و کلاس کدام مشکل ما را حل می کند جز اینکه عده ای به کار شبه علمی مشغولند و در واقع کارگر و دلال و تاجر علمی هستند انچه در این نظام دانشگاهی دیده نمی شود تحقیق و تولید علمی است تا دلتان بخواهد مدرس و استاد داریم اما محقق واقعی یافت نمی شود در عرصه هنر اعم از موسیقی و سینما و نقاشی و مجسمه سازی تا دلتان بخواد اموزشگاه و گالری و کنسرت برگزار می شود اما دریغ از اثار فاخر و ماندگار و تاثیرگذار حتی ثروتمندان نیز در سبک زندگی و مخارج خود به ابتذال افتاده اند از پوشش و خوراک گرفته تا ماشین و خانه هایشان .همه تفاخر و تجمل و خودنمایی مهوع است .اداب و کلاس و مسوولیت های اجتماعی ثروتمندی در رفتار و زیست انها دیده نمی شود بلکه صرفا با طبقه ای نوکیسه مواجه هستیم در معماری و ساختمان سازی به حدی از ابتذال افتاده ایم که وقتی خانه های صد سال قبل را می بینیم از ته دل حسرت می خوریم به زندگی نیاکان مان در این خانه های ارام بخش . دینداران ما هم به ابتذال افتاده اند از نمازهای فرمالیته و سرسری تا مناسک صوری و متظاهرانه که خالی از معنویت و اخلاق و انسان سازی است نتیجه این ابتذال عدم رضایت از زندگی علی رغم پیشرفت های ظاهری است و تقویت نوستالوژی به گذشته است به گونه ای که همه به دنبال تونلی به زمان هستند معدود افرادی هستند که زندگی اصیل دارند و از ابتذال گریزانند اندیشیده زندگی می کنند و تابع مدهای فکری و رفتاری نیستند در حسرت گذشته و ترس اینده نیستند مقایسه با دیگران را وانهاده اند.مقید به ارزشهای ساختگی نیستند و ارزشهای اصیل انسانی را پاس می دارند.زندگی برای انها با موفقیت تعریف نمی شود بلکه با رضایت معنا می یابد. بجای تعریف خوشبختی با معیار دیگران به قلب سلیم خود می نگرندو خوشبختی را در همین نزدیکی ودر جزییات می جویند در یک قطعه زیبای موسیقی ،در یک دیالوگ با صاحب دل و صاحب سخن ،در نوشیدن یک فنجان چای یا قهوه در قدم زدن در زیرباران. در مکالمه با یک کودک و نگاه به صورت معصوم کودک ،در خواندن چند صفحه کتاب ،در کمک به سالمندان ،در احترام به حقوق شهروندان ،در دوست داشتن دیگران و گفتن آن ،در دقایقی نیایش با خدا ،گاه در خنده ای از ته دل و گاه با اشکی یواشکی
اری اینها شاخص های زندگی اصیل است که در برابر زندگی مبتذل قرار دارد که متاسفانه خیلی فراگیر شده است و باید از خودمان شروع کنیم تا زندگی جایی برای زیستن شود نه جان کندن
@amirdabirimehr

دکتر امیر دبیری‌مهر

امیر دبیری مهر متولد 1356 در تهران، دانش اموخته علوم سیاسی در مقطع دکتری است و از سال 1374 تا کنون در حوزه‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و رسانه‌ای به پژوهش و تدریس مشغول است. وی تا کنون پژوهش‌ها، مقالات، سخنرانی‌ها و گفتگوهای مطبوعاتی و رادیویی - تلویزیونی متعددی انجام داده است که دسترسی به برخی از آنها از طریق درگاه اینترنتی اندیشکده خرد میسر شده است. ریاست انجمن اندیشه و قلم از جمله مسئولیت‌هایی است که این عضو پیوسته انجمن علوم سیاسی ایران هم اینک عهده‌دار آن است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

12 + 15 =

دکمه بازگشت به بالا