مدیران دولتی ؛ قربانی سبک نامناسب زندگی
چند روز پیش خبر ناگواری در سیل گزارشهای مربوط به اربعین نادیده گرفته شد و آن هم درگذشت دکتر احمدیان معاون نیروگاهی سازمان انرژی اتمی بر اثر نارسایی قلبی است . یکی از مدیران تحصیل کرده و متخصص و متعهد و بی حاشیه کشور که از ٢٠ سال قبل که مدیر عامل توانیر بود می شناختمش و به نظرم از دست دادن آن خسارت بزرگی برای دولت است . در دو دهه گذشته بسیاری از این دست مدیران توانا را بخاطر بیماری های قلبی و عروقی و … از دست دادیم و این درگذشتگان همگی قربانی سبک زندگی نامناسب متعارف در جمهوری اسلامی هستند.عرف مورد پذیرش در جمهوری اسلامی برای مدیران ارشد این است که از ساعت ۶ صبح تا ١٠ شب کار کنند زمانی برای ورزش نگذارند تغذیه خوب و سالم نداشته باشند شاد و خندان نباشند مسافرت های تفریحی نداشته باشند وقت کافی با خانواده و دوستانشان نگذارند مطالعه ازاد نداشته باشند و سینما و تاتر و کنسرت نروند واز این دست رفتارهای فرساینده…و مدیری که خلاف این سبک ،زندگی کند غیر متعهد و عشرت طلب و اشرافی و کم کار خوانده می شود دقت کردید مدیران جمهوری اسلامی چقدر خسته و افسرده به نظر می رسند و از چهره های شاداب محروم اند درحالی که منطقا این رفتارها در حد تعادل آن هیچ تضاد و مغایرتی با پرکاری و تاثیرگذار بودن و اخلاص ندارد. بلکه کشور به مدیران سالم از نظر جسمی و روحی و روانی نیاز دارد که زندگی متعادلی داشته باشند و تک بعدی نباشندو زندگی انها در دفتر و کارتابلشان خلاصه نشود.هیچ می دانید چرا بسیاری از مدیران دولتی بعد از بازنشستگی دچار مشکلات روحی و روانی می شوند و تلاش می کنند بهر حیلتی دوباره به سرکار برگردند علت اصلی ان همین زندگی تک بعدی است و اینکه بلد نیستند طور دیگری زندگی کنند و حتی خدمت کنند مدیر مطلوب درایران باید خود را وقف خدمت به مردم و کشور کند و این خدمتگذاری مستلزم تعادل در زندگی و ارتقای روز افزون توان و سلامت روحی و جسمی انان است و ضروری است در نظام اداری برای ان چاره ای اندیشیده شود و رویه کنونی اصلاح شود تا سرمایه های ملی اینچنین تلف نشوند