اسلایدر / مهمترین مطالبیادداشت‌ها و مقالات شخصی

شبکه مستند ، در مسیر ثبت تاریخ فرهیختگی

چند روز قبل با اطلاع رسانی دوست فاضل و دانشورم صدرا صدوقی مستندی با عنوان زندگی در میان واژگان از سری مستندهای چونان سرو درباره دکتر محمد معین را در شبکه مستند سیما تماشا کردم. کاری از حنیف شهپر راد و مصطفی رزاق کریمی که از جهات گوناگون کاری قابل دیدن و تقدیر و استمرار است که در اینجا به چند نکته در این خصوص اشاره می کنم.
۱- چند سالی است متاسفانه بعلت سیاست گذاری های نادرست فرهنگی و رسانه ای بخش مهم از تاریخ رجال فرهنگی و علمی ایران زمین مورد غفلت عمیقی واقع شده است و نامدارانی مانند بدیع الزمان فروزانفر، سعید نفیسی ، دکتر خانلری، عبدالحسین زرین کوب ، علامه دهخدا، علامه قزوینی ، دکتر محمد معین ؛ دکتر دبیرسیاقی ؛ حمید عنایت و دکتر اسلامی ندوشن و … چنان در هاله مهجوریت و انزوا قرار گرفته اند که گویی اینان انسانهایی بودند در طراز عوام الناس و امثال اینجانب که بودن و نبودن شان در ساحت فرهنگ و ادب و اندیشه این سرزمین تاثیری نداشته و ندارد. در حالی که نیک می دانیم این بزرگان با چه ممارست و استعداد و تعهدی نسبت به هویت ملی ایران نامدار شدند و هر کدام صاحب مکتب و مرامی قابل الگو برداری برای نسل جوان دانش ور و فرهیخته این سرزمین هستند. بزرگترین اثر وضعی غفلت از این فرزانگان احساس پوچی و خلا فرهنگی و هویتی در نسل جدید ایرانی است . اینکه نسل جدید نداند انچه که بعنوان میراث فرهنگی ایرانی اسلامی در دسترس ماست چگونه و با چه مجاهدت های علمی و پژوهشی به دست مارسیده خسارتی غیر قابل جبران است . اقدامات رسانه ای اعم از مطبوعاتی و تلویزیونی بویژه مستند های تلویزیونی در پر کردن این خلا نقش سترگی ایفا می کند که مستند مربوط به دکتر معین با بهره گیری از جاذبه های هنری و موسیقیایی و تصویری به خوبی از عهده ان برامده است هر چند انتظار بود مقداری وسعت زمانی بیشتری می یافت و استنادهای بیشتری ارایه می شد.
۲- اگر تا چند سال قبل دغدغه اهالی فرهنگ و هنر و دانش و تاریخ ایران مصادره نوادری مانند مولانا و ابن سینا و نظامی و خواجه عبدالله انصاری از جانب کشورها ی همسایه بود امروز دغدغه ما مصادره رجال بزرگ فرهنگی و علمی و هنری و ادبی از جانب رسانه های سیاست زده خارج از کشور است که این اتفاق نتیجه ی ناخواسته غفلت رسانه های ملی و رسمی از این بزرگان است . وقتی ما انها را بواسطه سبک زندگی یا داشتن برخی نظرات و عقاید و باورهایشان برنمی تابیم دیگران به دروغ انها را تابع مکتب سیاسی خاصی معرفی می کنند و اینطور وانمود می کنند که دوران پهلوی دوران بالندگی اصحاب فرهنگ و هنر بود و دوره جمهوری اسلامی دوره مهجوریت و حاشیه نشینی انان که امری خلاف واقع است . متاسفانه همیشه در تاریخ معاصر ما افرادی ابتذال گرا و سفله پرور بوده و هستند که چشم دیدن و بر صدر نشستن و ارج دیدن ارباب علم و فرهنگ و هنر را نداشتندو ندارند اما این سخن درست ، ربطی به سیاست های رسمی دولتها ندارد که برخی رسانه داران سیاست زده خارج نشین از ان ماهی بگیرند. تلاش برای تولیدات رسانه ای درباره این فحول و علما و فضلای دانشگاهی اقدامی ایجابی برای بی اثر کردن این مصادره نابجاست .
۳- انتظار از سیمای جمهوری اسلامی و شبکه های نمایش خانگی این است که تولیدات فاخر و جذاب شبکه مستند سیما را در مناسبت ها و با اطلاع رسانی و تبلیغات صحیح بازپخش کرده تا فاصله عمیق شکل گرفته بین تولید و پخش تولیدات با مخاطب پر شود زیرا یکی از چالشهای بزرگ رسانه ها بویژه رسانه ملی امروز از دست رفتن مخاطبان خاص در میان حجم زیاد تولیدات نازل رسانه ای است که بیش از محتوا اسیر فرم و مادیات شده اند.

لینک مقاله در خبرگزاری ایلنا

دکتر امیر دبیری‌مهر

امیر دبیری مهر متولد 1356 در تهران، دانش اموخته علوم سیاسی در مقطع دکتری است و از سال 1374 تا کنون در حوزه‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و رسانه‌ای به پژوهش و تدریس مشغول است. وی تا کنون پژوهش‌ها، مقالات، سخنرانی‌ها و گفتگوهای مطبوعاتی و رادیویی - تلویزیونی متعددی انجام داده است که دسترسی به برخی از آنها از طریق درگاه اینترنتی اندیشکده خرد میسر شده است. ریاست انجمن اندیشه و قلم از جمله مسئولیت‌هایی است که این عضو پیوسته انجمن علوم سیاسی ایران هم اینک عهده‌دار آن است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پنج × یک =

دکمه بازگشت به بالا