اسلایدر / مهمترین مطالبمصاحبه و گفتگو

ازاد اندیشی و نظریه پردازی : ضرورت ها و موانع و راهکارها

پس از ۵ نشست درباره تولید فکر و فرایند تفکر در ایران با حضور صاحب نظران مختلف در برنامه زاویه بعنوان مجله تخصصی علوم انسانی در شبکه چهارسیما دست کم چند نتیجه از مجموعه این
۵. گفتگو ها قابل دسته بندی است که عبارتند از:
۱- فکر و تفکر جزء لاینفک زندگی بشر است و همراه با احساس و رفتار سه رکن بنیادین زیست انسانی هستند از این رو یک جامعه پویا و رو به تعالی همواره نیازمند تفکر درباره فکر و گفتگو در این موضوع است.
۲- هرچند فکر کردن در سطح همه انسانها عمومیت دارد اما تفکر بعنوان یک کنش ذهنی روشمند و هدفدار کارویژه  خواص و صاحبان اندیشه است و نمی توان از همگان انتظار داشت متفکر باشند اما باید انتظار داشت فکر کنند.
۳- تفکر اگر می خواهد سازنده و محرک پیشرفت و تعالی باشد باید در سطح نظری ناظر به پرسشهای جامعه و درسطح عملی معطوف به مشکلات و بحرانهای اجتماعی گردد و در این بین همه فرهنگ عمومی باید پرسشگر و مطالبه گر باشد و هم دانشگاهها و نهادهای علمی و پژوهشی باید توان پاسخگویی داشته باشند و هم دولت و نهادهای سیاست گذار باید فضای مساعد ومناسب را برای این چرخه فراهم سازند.
۶. اما اکنون این پرسش مهم و اساسی مطرح است ایا پاسخ به پرسشهای جامعه همواره و از پیش در استین دانشگاهها و روشنفکران و متفکران است ؟ یا این نهادها نیز باید در فرایندی خاص به این
۷. پرسشها پاسخ دهند. یکی از این فرایندها کرسی های ازاد اندیشی است .در چند برنامه پیش روی در این خصوص گفتگو و مباحثه خواهیم داشت .
۸. مهمترین پرسشهای مطرح در این گفتگو ها عبارتند از :

۱- کرسی های ازاد اندیشی به چه معنا هستند و دقیقا چه تصوری از این نهاد داریم؟
۲- رابطه نظریه پردازی و ازاد اندیشی
۳- در فرایند تولید فکر و تفکر نهادی مثل کرسی های ازاد اندیشی چه جایگاهی دارند؟
۴- ایا کرسی های ازاد اندیشی سابقه ای در جهان جدید و سنت ایرانی و اسلامی دارند؟
۵- کدام نهاد  برای برگزاری کرسی های ازاد اندیشی تقدم و ترجیح دارد؟
۶- جامعه امروز ایران چه نیازی به کرسی های ازاد اندیشی دارند؟
۷- ایا کرسی های ازد اندیشی باید مطلقا درفضای ازادی برگزار شود یا نیازمند چارچوبها و پروتکل های نظری هستند؟ امکان ازاد اندیشی
۸- رابطه جریان روشنفکری با کرسی های ازاد اندیشی چگونه است و چگونه باید باشد؟
۹- موضوعات و سوژه های کرسی های ازاد اندیشی کجا و چگونه باید تعیین شود؟
۱۰- نتایج مباحث مطرح شده درکرسی های ازاد اندیشی چگونه باید مطرح و برای پیشرفت جامعه مورد استفاده قرار گیرد؟
۱۱- چرا علی رغم گذشت سالها از اعلام حمایت  دولت و حاکمیت از برگزاری کرسی های ازاد اندیشی شاهد رونق این کرسی های نبودیم؟
۱۲- رسانه ها چه مسئولیت و محدودیتهایی در قبال کرسی های ازاد اندیشی دارند؟
۱۳- برای رونق کرسی های ازاد اندیشی چه راهکارهایی وجود دارد؟
۱۴- نقد و رد چه جایگاهی در کرسی های ازاد اندیشی دارند؟
۱۵- نهادهای ذی ربط مانند دبیرخانه شورای عالی فرهنگی و دانشگاهها و حوزه ها در خصوص کرسی های ازاد اندیشی چه عملکردی داشته اند؟
۱۶- ایا کرسی های ازاد اندیشی منحصر به حوزه علوم انسانی و علوم اجتماعی است ؟ چرا؟
۱۷- نقش حوزه های علمیه در کرسی های ازاد اندیشی  چیست ؟

دکتر امیر دبیری‌مهر

امیر دبیری مهر متولد 1356 در تهران، دانش اموخته علوم سیاسی در مقطع دکتری است و از سال 1374 تا کنون در حوزه‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و رسانه‌ای به پژوهش و تدریس مشغول است. وی تا کنون پژوهش‌ها، مقالات، سخنرانی‌ها و گفتگوهای مطبوعاتی و رادیویی - تلویزیونی متعددی انجام داده است که دسترسی به برخی از آنها از طریق درگاه اینترنتی اندیشکده خرد میسر شده است. ریاست انجمن اندیشه و قلم از جمله مسئولیت‌هایی است که این عضو پیوسته انجمن علوم سیاسی ایران هم اینک عهده‌دار آن است.

نوشته های مشابه

‫۲ دیدگاه ها

  1. آزاد اندیشی و کرسیهای آزاد اندیشی خوب است اما اگر مردم به این نتیجه برسند که این کارها فقط رفع تکلیف است نه تاثیر گذار قطعا بویین خواهند شد و استقبال نخواهد شد.
    علی اصغر مولایی….بنیانگذار موج آزاد اندیشی در استان قزوین

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

14 − یازده =

دکمه بازگشت به بالا