جامعه شناسی ارزشها: فریب شعارها را نخورید

ارزشها در جوامع سه گونه اند:

ارزشهای حقیقی که تشخیص ان با فلاسفه و متفکران وروشنفکران است که مختصات جامعه ارمانی و انسانی  را می سازند .

ارزشهای شعاری که در تریبون های رسمی به تعارف  ترویج می شود  برای اینکه به دروغ گفته شود جامعه و حکومت ارزشی است .

و ارزشهای واقعی  و حاکم که خود را در  اقتصاد و قیمتها نشان می دهند  این ارزشها در جوامع پیشرفته و انسانی با ارزشهای حقیقی یکسان یا به هم نزدیک است .

مثلا در جامعه ای مثل ژاپن که معلمین حقوق و مزایای بشتری  از وکلا دارند یعنی جامعه ژاپنی برای اموزش اهمیت ببیشتری قایل است تا واسطه گری حقوقی .  یا در جامعه ای مثل ایران که اهل قلم  و اندیشه و هنر و فصیلت از رفاه و امکانات لازم حداقلی برخوردار نیستند یعنی این جامعه این مفاهیم را در واقع ارزش نمی داند.

در جامعه ای که  صاحبان ملک  و ویلا و خودرو و سکه و دلار غرق در رفاه و امنیت هستند یعنی ان جامعه اینها را ارزش می داند  فارغ از اینکه چه ادعایی دارد.

در ساختار اجتماعی ایران ارزشهایی مانند دانش ؛ تقوا ؛ صداقت ؛ هنر ؛ تربیت و برنامه ریزی  در واقع امر بی ارزش هستند زیرا هر چه به این صفات اراسته تر باشی یه همان میزان  ضعیف تر و در حاشیه تر و محروم تر هستی . شاهد  این ادعا هم بی اعتنایی مطلق اقتصاد و ساختارها به این مفاهیم است.

جامعه ای انسانی و ارزشی است که بین جایگاه و رفاه و احترام شهروندان پایبند و ملتزم به ارزشها و اخلاق با ارزشهای ترویجی در ان جامعه رابطه مستقیم باشد نه بالعکس .برای مثال

ارزش بنیادین و واقعی در ایران  زمین و ملک و پول و مادیات است که دارندگان ان همیشه بر سریر قدرت و ثروت تکیه می زنند  و به مرور هم ارزشهای جدید متناسب با منافع خود خلق می کنند و برای فریب توده ها هم گاهی از ارزشهای حقیقی سخن می گویند بدون انکه ذره ای به آن باور داشته باشند.