دانشگاهی عافیت طلب یا جاهل بزک شده به عنوان علمی

یکی از بزرگترین دروغ های تاریخ از زبان برخی دانشگاهیان کم مایه این است که نویسندگان و متفکران حاضر در حوزه عمومی را سطحی می خوانند و نوشته ها و تاملات انها را فاقد ارزش علمی و نظری می دانند. گویی هر چه نوشته ها بی اثر تر و مبهم ترو چرند تر باشد شان و وزانت علمی تر دارد !!؟؟ گویی حیات آکواریومی فضیلت است و اگاهی بخشی عمومی رذیلت..،
در افشای این دروغ فقط می توان گفت ترسو بودن و عافیت طلبی برخی کارمندان دانشگاه و حقوق بگیران نظام آموزشی رسمی تحت عنوان هیات علمی و بی مسولیتی انها در قبال جامعه و انسانها انقدر شرم اور است که حق دارند ! این ننگ را در زیر حمله به همکاران جسور خویش و روزنامه نگاران و فعالان اجتماعی و روشنفکران متعهد و مسوول پنهان کنند.
واقعا کارمند دانشگاه که چند واحد کلاس از روی جزوه و کتاب درس می دهد و هیچ خلاقیت ذهنی ندارد وچند مقاله علمی و پژوهشی می نویسد که تعداد خوانندگان آن به ۵ نفر هم نمی رسد و جرات اظهار نظر عمومی درباره مسایل و مشکلات جامعه و کشور خود از منظر دانش تخصصی خود ندارد و مهمترین دغدغه او داشتن کلاس و واحدهای بیشتر و ارتقای رتبه اداری است چه و جایگاهی ارزشی دارد؟
و چه تفاوتی با دیگر مشاغل بازاری دارد؟مثالها و مصداق ها کم نیست که اگر ضرورت ایجاب کندبیان خواهم کرد
من بر این باورم اگاهی ایشان به بی مقداری و تهی بودن انها از دانش و فضیلت و مسوولیت موجب چنین نگاهی است تا اگر نمی توانند خود را بالا برند حریف را به زیر اورندو چه جهد تهوع اور و سخیفی است این ابتذال شبه علمی