یکسال پر برکت در بازسازی ارتباطات انسانی
افرادی که در اطراف ما هستند در یک دسته بندی کلان شامل دو گروه هستند.
گروه اول مانند علفهای هرز فقط دور و بر ما را شلوغ می کنند و شیره وجود ما را مانند زالو می مکند وقت ما را می گیرند و ادمی را سر گرم بازی های پوچ زندگی می کنند اینها هیچ گاه وجود ما را نمی خواهند بلکه نفع خود را در ارتباط با ما جستجو می کنند. وه که چه رابطه تهوع آوری است این رابطه ساختگی و پوشالی
گروه دوم دوستان و ادمهای اهل صفا و وفا هستند کسانی که شما را بخاطر وجودتان دوست دارند اگر هم از ارتباط با شما لذتی و نفعی می برند از ذوق طبع و فهم و درک شان است نه فرصت طلبی و خودخواهی شان و نوش جان شان.
در توسعه فردی کم کردن از دسته اول و افزودن به دسته دوم یک ضرورت انکار ناپذیر است وگرنه در تلنبار روابط بی هدف اجتماعی له می شویم .اما این دست چین کردن سره از ناسره و دوغ از دوشاب بسیار سخت و پر ریسک است و گاهی بهای ان سالها گذران عمر است.
خدای مهربان را شاکرم که مثل همیشه این بنده خود را مورد الطاف خاصه قرار داد و در مجموعه تحولات و رخدادهای کوچک و بزرگ بویژه در شش ماه اخیر زمینه ای را فراهم ساخت که این حذف و اضافه و ریزش و رویش در روابطم با سرعت و دقت توامان صورت پذیرد. در فراز و فرود زمان چه بسیار علفهای هرز و موجودات دون مقدار که نقاب از صورتشان افتاد و از اطرافم دور شدند تا آفتاب درخشان زندگی بر وجودم بتابد و چه بسیار انسانهای ارزشمند و گران سنگ که جوهر ناب خودشان را بیشتر و بهتر نشان دادند و مانند گلهای خوش رنگ و بو ؛ فضای زیستم را عطراگین کردند.
از باقی مانده های دسته اول تقاضا دارم اگر از اندیشه ها و نظرات و مواضع بنده راضی نیستند یا احیانا از انها می ترسند و رابطه با من را هزینه دار و بی فایده برای دنیای حقیر خود می دانند منت بر سر من بگذارند و هر چه زودتر پیوندهای گذشته را بگسلند تا ریش قبایشان آلوده تر نشود و اجازه دهند نسیم زندگی بر جان من بیشتر بوزد. هر چه علف هرز کمتر باشد ساقه تنومند تر می شود.
دسته دوم هم که سرمایه های بزرگ اجتماعی من هستند به قول بزرگان خاک پای ایشانم که همواره از انها درس انسانیت و عشق و معرفت می آموزم و به داشتن شان بر خود می بالم…انانکه در فراز و فرود های زندگی از عشق شان کاسته نمی شود از بس دوست داشتنی هستند و نام و یادشان امید است و شادی.
