مصاحبه امیر دبیری مهر پژوهشگر و استاد علوم سیاسی و روابط بین الملل در تهران با روزنامه فرانکفورتر الگماینه زایتونگ

پرسشها:
۱-چه امکاناتی برای محافظت از خود و خانوادهتان در برابر حملات فعلی دارید؟
دو شب گذشته را چگونه تجربه کردهاید؟
۲- شکست های اطلاعاتی آشکار رهبری ایران را چگونه ارزیابی میکنید؟
۳- چقدر احتمال دارد که رهبری با مذاکره برای توقف جنگ موافقت کند؟
۴-چقدر احتمال دارد که آنها تشدید شوند؟
۵-چقدر احتمال تغییر رژیم را میبینید؟
پاسخ دکتر امیر دبیری مهر مدیرموسسه پژوهشی و مطالعات سیاسی اندیشه وقلم :
- حملات اسراییل انقدر جدی و مهم نیست که ما نگرانی جدی برای در امان ماندن از این حملات داشته باشیم . ایران کشور پهناوری است تهران هم شهر بزرگی است . انها که خیلی نگران هستند به شهرهای شمالی و ساحلی سفر کردند .در شب نخست حمله و تجاوز اسراییل که ناجوانمردانه وظالمانه بود اغلب شهیدان در خواب بودند و به نوعی همه غافلگیر شدند اما از شب دوم به بعد سامانه پدافندی ایران با قدرت عمل می کند و جلوی خسارات و تلفات بیشتر را گرفته است . ضمن اینکه حملات کوبنده موشکی ایران به اسراییل در دو شب گذشته و در شش مرحله زمین بازی را از تهران به تل اویو و حیفا و بیت المقدس منتقل کرده است و ایرانی ها هر چند جنگ طلب نیستند اما از این اقدام تلافی جویانه خوشحال هستند . بهر حال برخی از مردم بویژه زنان و کودکان در شرایط جنگی اسیب روانی و روحی می بینند و باید با اموزش ها عمومی و اگاهی بخشی جلو تشدید ان را گرفت و در حال حاضر ایرانی ها در شبکه های اجتماعی در این باره خیلی اطلاع رسانی می کنند.خانواده ما به علت ازمون ورود به دانشگاه پسرم در تهران هستیم و ناظر و شاهد اتفاقات هستیم
- حمله و تجاوز اسراییل همانطور که نتانیاهو گفته از ۶ ماه پیش برنامه ریزی و اجرا شد. متاسفانه در سالهای اخیر جاسوس ها و عوامل موساد در ایران نفوذ زیادی پیدا کردند و بارها مقامات ارشد امنیتی ایران در این خصوص هشدار دادند و تعداد زیادی از انها هم بازداشت و محاکمه و حتی اعدام شدند. اما به نظر می رسد جمهوری اسلامی ایران باید با دو هدف یک بازنگری جدی در سیستم و نیروهای امنیتی و اطلاعاتی خود انجام دهد اول تسویه و پاکسازی این سیستم از عناصر نفوذی و مشکوک و دوم بازسازی رویه ها و ساختارها و فرایندهایی که دیگر متناسب با تهدید ها به اندازه کافی پاسخگو و کارامد نیست . عملیات اخیر اسراییل نیز نتیجه همین ضعف اطلاعاتی و امنیتی بود که به نظر من نقطه شروع ان ترور اسماعیل هنیه در تهران در سال گذشته بود. به نظر من یک جریان مشکوکی در ایران بجای تقویت سیستم اطلاعاتی و امنیتی و انتظامی برای مقابله با دشمنان اصلی و تهدیدات واقعی انرژی و توجه این نیروها را به مسایل کم اهمیتی مانند حجاب زنان و سگ گردانی و … مشغول می کند در دو سال اخیر بارها در این خصوص تذکر دادم اما کمتر به ان توجه شد تا اینکه دشمن اصلی یعنی اسراییل از این فضا سو استفاده کرد.
- احتمال موافقت ایران با اتش بس برای مذاکره کم نیست اما شرایطی دارد. شرط اول انتقام از اسراییل به گونه ای است که هم مردم ایران پاسخ های نظامی ایران علیه اسراییل را کافی و قانع کننده بدانند و هم این پاسخ ها نقش بازدارندگی کافی را ایفا کند به گونه ای که اسراییل دیگر جرات نکند به خاک و اسمان ایران تجاوز کند.
شرط بعدی اینکه امریکا بعنوان کارگردان این بازی خطرناک با ایران صادقانه و شفاف مذاکره کندو به خواسته های ایران توجه کند و از همه مهمتر اینکه تحریم های اقتصادی را رفع کند. من مطمین هستم اگر امریکا برای رفع تحریم ها یک قدم بردارد جمهوری اسلامی دو قدم برای توافق با امریکا برخواهد داشت و حتی مسایل هسته ای نیز قابل توافق است. اما مشکل اینجاست که امریکا می خواهد نظرات و خواسته های خود را یکجانبه به ایران تحمیل کند ومثلا إصرار می کند ایران غنی سازی اورانیوم را متوقف کند اما نمی گوید در ازای ان چه امتیاز مهمی به ایران می دهد . این رویکرد حتی از جانب طرفداران دیپلماسی و مذاکره و بهبود رابطه با امریکا در ایران هم پذیرفتنی نیست چه برسد به رهبر ایران که فردی است که أساسا به غربی ها بویژه امریکایی اعتماد ندارد.
- احتمال تشدید جنگ وجود دارد زیرا به نظر من امریکا با این درگیری موافق است . تعجب نکنید من برای این ادعا دلیل دارم . امریکا می خواهد در این جنگ هم اسراییل تضعیف شود هم ایران . این سیاست کهنه امریکاست که در مناطق جهان کشورهای قدرتمند را به جان هم اندازد تا هژمونی خود را تثبیت کند. در ایران یک تفکر غلطی وجود دارد که تصور می کنند امریکا همیشه بطور کامل ومطلق از اسراییل حمایت می کند .در حالی که من معتقدم اسراییل بازیچه دست امریکاست و در واقع مهره امریکا برای سیاست ورزی در خاورمیانه است از همین روی امریکا هر جا هم لازم بداند ان را تضعیف می کند. در گذشته هم اینگونه بوده . اسراییل در ماجرای غزه و کشتار بالغ بر ۶۰ هزار انسان در کمتر از دوسال به اعتبار و حیثیت غرب لطمه بزرگی وارد کرد و نظر هیچ کشوری حتی امریکارا هم نپذیرفت و حتی در داخل امریکا و در دانشگاه هاروراد هم اعتراض و شورش ایجاد کرد.در داخل امریکا لابی یهودی نهم نفوذ بیش از حدی پیدا کرده و سیاست مداران مستقل و ملی گرای امریکایی از این مساله ناراحت هستند . امروز همه می دانند اسراییل ماجرای یهود ستیزی را سپربلای خود کرده تا به جنایت ها و نقش حقوق بین المل ادامه دهد . درحالی که اکثر مردم دنیا موافق حقوق یهودی ها و همزمان مخالف سیاست های رژیم صهیونیستی هستند. اما لابی یهودی در امریکا نمی خواهد این تفاوت اشکار شود. بنابر این به نظر می رسد از نظر سیاست مداران امریکایی در حال حاضر ان کشوری که می تواند اسراییل را ادب و مجازات کند ایران است و امریکا با همین هدف مقدمات این جنگ را فراهم کرد از این رو ادامه این جنگ اجرای خواست امریکا با هزینه مادی و انسانی ایران است و نباید ادامه یابد.
- تغییر رژیم در ایران از طریق حمله نظامی تقریبا محال و غیر ممکن است . در چند روز اخیر مهمترین منتقدین جمهوری اسلامی هم علیه اسراییل موضع گرفتند .انها می گویند مخالف ما با اسراییل و حمله به ایران به معنای تایید سیاست های جمهوری اسلامی نیست . اما در وضعیت جنگی دفاع از سرزمین از هر مساله دیگری مهمتر است . ایرانی ها درباره خاک و مرز و استقلال و هویت ملی خود بسیار حساس هستند و حتی اگر از جمهوری اسلامی هم راضی نباشند وقتی دشمنی مثل اسراییل به ایران حمله کند در کنار جمهوری اسلامی در برابر دشمن خارجی ایستادگی می کنند. البته یک اقلیتی هم هستند که هم به اسراییل نه می گویند و هم به جمهوری اسلامی .من انکار نمی کنم بخش کوچکی از جامعه ایرانی در سالهای اخیر بواسطه سیاست های غلط جمهوری اسلامی از این سیستم نا امید شده و برای تغییر ان هر اقدامی انجام می دهند که به نظرم واقعیت عجیبی نیست زیرا همه نظام ها موافقین و مخالفین خود را در یک طیف بندی وسیع دارند.اما در حال حاضر جریان غالب در ایران جریان خشم و نفرت علیه اسراییل است بویژه که در نتیجه حملات اسراییل بیشتر افراد غیر نظامی و کودکان و زنان و دختران کشتع شدند. حتی فرماندهانی مانند سرلشگر باقری و سرلشگر رشید از نظامیان محبوب در ایران بودند. برای مثال سردار باقری امسال عید نوروز را از تخت جمشید به ایرانیان تبریک گفت که این اقدام او با استقبال ایران دوستان و اعتراض تندروهای داخلی مواجه شد.