رمزگشایی از راهبردهای پشت پرده رژیم صهیونیستی علیه ایران
ما امروز با دشمنی زیرک، متنفذ، بدخواه و دروغگو به نام رژیم صهیونیستی رو به رو هستیم که سعی می کند اهداف و سیاست‌های ایران را متفاوت از آنچه که هست، نزد جهانیان بازنمایی کند و اجماع منطقه ای و بین المللی را علیه کشورمان در عرصه های مختلف ایجاد کند. از این رو، سیاست ایران در قبال رژیم صهیونیستی باید خیلی دقیق، روشن و شفاف، گفته شده و بیان گردد و بهانه های واهی از دست دشمن گرفته شود و به طور کلی اجازه داد نشود که صهیونیست ها کشورمان را در عرصه‌های گوناگون بین المللی به یک سیبل در راستای منافع خود تبدیل کنند.
همزمان با صدور قطعنامه ضدایرانی اخیر شورای حکام اژانس بین المللی انرژی اتمی علیه کشورمان و متعاقبا اقدام تهران در از دسترس خارج کردن شماری از دوربین های نظارتی آژانس در تاسیسات اتمی کشورمان، رژیم صهیونیستی به عنوان یکی از کنشگران اصلی در روند تحریک و تشویق رویه ها و سیاست های ضدایرانی در جهان، از فضا استفاده کرده و به طور خاص “نفتالی بنت” نخست وزیر این رژیم به تازگی در جریان یک مصاحبه با نشریه اکونومیست، به تغییر سیاست رژیم صهیونیستی در قبال ایران و واکاوی ابعاد مختلف این سیاست پرداخته است.
در این راستا، نفتالی بنت تهدید کرده که اسرائیل زین پس در صورت اقدام هر کدام از گروه ها و بخش های محور مقاومت علیه منافع آن، مستقیما به ایران واکنش نشان می دهد و آن را هدف قرار خواهد داد. موضع گیری که به زعم بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران بین المللی چندان واقع‌بینانه نیست و حتی اگر عملیاتی شود، حامل پیامدهای به شدت مخربی برای خودِ رژیم صهیونیستی خواهد بود.
با این همه، برخی مفسران و تحلیلگران و حتی افکار عمومی به طرح این سوال می پردازند که در پشت پرده راهبردها و سیاست سازی های رژیم صهیونیستی علیه کشورمان چه می گذرد و اساسا اتحاذ چه رویه ها و سیاست‌هایی از سوی کشورمان می تواند میدان بازی برای صهیونیست ها را تا جای ممکن محدود کند؟ در این راستا، بازتاب در گفتگو با “امیر دبیری مهر”، پژوهشگر علم سیاست و کارشناس حوزه سیاست خارجی، به بررسی سوال مذکور مخصوصا با توجه به تحولات جاری میدانی و اقدامات صهیونیست ها علیه کشورمان پرداخته است.
امیر دبیری مهر در ابتدا با اشاره به محورهای عمده و اصلی نبرد و درگیری میان ایران و رژیم صهیونیستی گفت: «ایران و اسرائیل اکنون در ۵ حوزه در هماورد و جنگ به سر می برند و هر دو یکدیگر را بزرگترین تهدید امنیتی و ماهوی خود ارزیابی می کنند. یکی از این جبهه ها، جبهه مقاومت اسلامی و اوج گیری تنش ها میان دو طرف در کشورهایی نظیر عراق، سوریه، لبنان، فلسطین و یمن است. مساله ای که البته پوشیده هم نیست و همه از آن اطلاع دارند و به طور خاص هر دو طرف نوعی “جنگ در سایه” را در قالب این جبهه تجربه می کنند. این شاید عیان ترین جلوه از درگیری ها و تنش های جاری در قالب تقابل ایران و رژیم اسرائیل باشد. با این همه، به نظر من بایستی جبهه های دیگر را نیز جدی گرفت.
جبهه و عرصه هماوردی دوم، مجامع جهانی و نهاد های بین‌المللی مختلف از جمله آژانس بین المللی انرژی اتمی، بانک جهانی، صندوق بین المللی پول و سازمان ملل متحد ودیگر سازمان های وابسته به آن است که در این رابطه، ما نباید از این موضوع غافل باشیم که همواره لابی صهیونیستی و اسرائیلی و یهودی، علیه ایران به جد کار می‌کند و از ضربه زدن به منافع ایران دریغ نمی کند.
جبهه سوم هماوردی ایران و اسرائیل، عرصه های امنیتی و اطلاعاتی و رویارویی دستگاه ها و سرویس ها و نیروهای امنیتی و اطلاعاتی دو طرف است که البته از این مساله نیز کم و بیش اغلب افراد اطلاع دارند و گاهی اوقات به حوزه های سخت نظیر اقدامات تروریستیِ صهیونیست ها علیه کشورمان نیز کشیده می شود. مساله ای که نمود عینی آن را اخیرا و در جریان ترور شهید “حسن صیاد خدایی” و برخی ترورهای مشکوک دیگر که به احتمال زیاد در پس آن ها سرویس های امنیتی اسرائیل هستند، مشاهده کرده ایم.
جبهه چهارم، هماوردی ایران و اسرائیل در کشورهای همسایه ایران است. در واقع، همانطور که ما در سوریه، لبنان، و سرزمین های اشغالی، حضور داریم، اسرائیلی ها نیز در عراق، ارمنستان، آذربایجان، و اخیرا در کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس حضور دارند و اگر بتوانند جایگاه خود را در عربستان نیز تثبیت کنند، باید گفت که در واقع جبهه جدید اسرائیلی ها علیه ایران به نوعی تقویت خواهد شد.
پنجمین عرصه هماوردی میان ایران و اسرائیل، معطوف به روابط ایران با آمریکا و اروپا است که نقشی تاثیرگذار بر مسائل کشور ما و بویژه اقتصاد آن دارد. در این رابطه، لابی صهیونیستی به نحوی تعیین کننده ایفای نقش می‌کند و قاعدتا هم همیشه به ضرر ما کنشگری می کند. مساله ای که از چشم اندازی کلی، به دنبال به اوج رساندنِ فشارها علیه ایران است».
دبیر مهر در ادامه افزود: «با در نظر گرفتن این ۵ عرصه، من مایل به مطرح کردن موضوعی هستم که به نظر تاکنون کمتر به آن پرداخته شده است و نیازمند یک بحث کارشناسی در کشور ما است. این موضوع، معطوف به سیاست خارجی ایران در قبال اسرائیل است که در قالب آن ما شاهد دو قرائت و خوانش هستیم که اگر این دو از یکدیگر متمایز نشود، به نظر می آید که ما در ادامه دچار مشکلات بیشتری خواهیم شد و در واقع در زمینی بازی خواهیم کرد که صهیونیست ها برای جمهوری اسلامی ایران طراحی کرده اند. از این رو، این نکته بسیار مهم است.
یک خوانش، خوانشی غیررسمی است که جنبه تهاجمی و نظامی دارد و تاکید می کند که ایران با ابزارهای نظامی و سخت باید اسرائیل را نابود سازد. این رویکرد، قرائتی غیررسمی در کشورمان است و اسرائیلی ها در جهان تلاش‌های فراوانی انجام می دهند تا بگویند که موضع رسمی ایران در قبال سرزمین های اشغالی همین است و سعی می کنند همین مساله را در چهارچوب پنج جبهه اصلی هماوردی با ایران، برای جهانیان جا بیندازند. از این منظر، آن ها سعی دارند تا با جا انداختن این روایت، هر اقدام تروریستی و خرابکارانه خود را علیه کشورمان مشروع و نوعی دفاع از خود جلوه دهند و برای ایران چالش های فراوانی امنیتی، اقتصادی و حقوقی را ایجاد نمایند. کما اینکه تا به امروز نیز یکچنین دستورکاری را فعالانه دنبال کرده اند».
این پژوهشگر حوزه علوم سیاسی گفت: «با این حال، قرائت و خوانش دوم در رابطه با اسرائیل در کشورمان، همان خوانش رسمی است که چهار ویژگی اساسی دارد:
اولا تدافعی است، دوما ماهیتی نرم افزاری دارد، سوما، مبتنی بر آموزه های دینی و ارزشی و اسلامی است و چهارم، حقوقی است (مبتنی بر حقوق بین الملل است). در این دیدگاه، ایران معتقد است که اسرائیل به این دلیل که نظامی نامشروع است، و ضوابط حقوق بشری و حقوق بین‌المللی در شکل گیری رژیم صهیوینستی رعایت نشده است، محکوم به فروپاشی و زوال است. این دو بحث خیلی با هم متفاوت هستند.
این موضع رسمی را رهبری معظم کشورمان تاکنون چندین مرتبه در چهارچوب مجامع بین المللی در تهران مطرح کرده اند. به عنوان مثال ایشان فرموده اند که ما خواهان برگزاری رفراندوم در اراضی اشغالی هستیم تا همه اقوام و مذاهب و همگی فلسطینی ها بتوانند در این رفراندوم شرکت کنند و بر اساس نظر آن ها، ساختارِ سیاسی مشخصی شکل بگیرد. بدون تردید این دیدگاه بهانه دستِ اسرائیل نمی دهد تا علیه ایران وارد هماوردی های اطلاعاتی، نظامی، و ماجراجویانه شود و به منافع ملی ایران لطمه بزند.
در این چهارچوب، اگر دقیق تر بنگریم، باید از خود بپرسیم که در تریبونهای رسمی و غیررسمی و بزرگ و کوچک در کشورمان، کدامیک از دو خوانش مذکور، از تفوق برخوردارند و عمدتا ترویج می شوند؟ به نظر من آن روایت غیررسمی که بهانه های فراوانی را دست صهیونیست ها می دهد، از این وضعیت برخوردار است. در واقع، رژیم صهیونیستی و نهادها و لابی های همراه با آن، عملا اینطور وانمود می کنند که ایران خواستار حذف فیزیکی رژیم اشغالگر قدس است و قاعدتا تلاش‌های ایران جهت دستیابی به فناوری صلح آمیز اتمی را نیز به مثابه تلاش هایی جهت دستیابی به بمب اتم تصویر سازی می کنند(برای جهانیان).»
امیر دبیر مهر در پایان گفت: «به طور کلی باید بگویم که ما امروز با دشمنی زیرک، متنفذ، بدخواه، و دروغگو به نام رژیم صهیونیستی رو به ور هستیم که سعی می کند اهداف و سیاست های ایران را متفاوت از آنچه که هست، نزد جهانیان بازنمایی کند و اجماع منطقه ای و بین المللی را علیه کشورمان در عرصه‌های مختلف ایجاد کند. از این رو، ما نیز باید مراقبت کنیم که فضایی به دشمن ندهیم و در میدان آن بازی نکنیم. از این رو، سیاست ایران در قبال رژیم صهیونیستی باید خیلی دقیق، روشن و شفاف گفته شود و بهانه از دست دشمن گرفته شود و به طورکلی اجازه داد نشود که صهیونیست ها کشورمان را در عرصه های گوناگون بین‌المللی به یک سیبل در راستای منافع خود تبدیل کنند.»
