بخاطر نقض قانون اساسی چقدر عذرخواهی به این مردم بدهکارید

همه مسوولان و دولتها و مدیران جمهوری اسلامی از ابتدا تا امروز همه دار و ندارشان را مدیون مردم مظلوم ایران هستند و بابت کارهای اشتباه کرده و کارهای نادرست نکرده یک فهرست طولانی به این مردم عذرخواهی بدهکار هستند. اگر کاری هم انجام دادند از بالا تا پایین وظیفه انها بوده و در ازای آن حقوق و امکانات و منزلت و فرصت های زیادی دریافت کرده اند که جز در این منزلت بدست نمی اوردند.پس در رابطه مردم و‌حکومت این حکومت است که دربرابر مردم بدهکار و بسیار شرمسار است و اگر مردم امروز صورت خود را با سیلی سرخ نگه می دارند در واقع سایه شرمساری صورت مسوولان است. اما ایا همه مدیران و مسوولان نظام اعم از لشکری و کشوری اینگونه فکر می کنند؟ متاسفانه پاسخ من منفی است و متاسفانه همین جا و از همین ناحیه است که پیکره مشروعیت و مقبولیت نظام ترک برداشته! اگر همه مسوولین اینگونه فکر می کردند و‌باید هم چنین باشد وقتی کشور دچار مشکل و بحران می شد متواضعانه از مردم عذرخواهی می کردند نه اینکه با باتوم و گاز اشک اور و تفنگ ساچمه ای به جان معترضین افتاده و یک کوه کینه و نفرت در قلب مردم بویژه نسل جوان بکارند و هنوز هم با نقض قانون اساسی اجازه یک تجمع مسالمت امیز به مردم معترض و ناراضی داده نشود.

عذر خواهی نکردن یعنی طلبکار بودن .یعنی اینکه ما از سر شما هم زیاد هستیم و مجبور هستید ما را تحمل کنید .این نوع نگاه خلاف قانون و دین و حقوق و قرارداد سیاسی بین مردم و دولت است که در قراردادی به نام قانون اساسی جمهوری اسلامی امده است. هر شهروندی نماینده کل ملت است تکریم او تکریم کل ملت و تحقیر او تحقیر کل ملت است .آمر و عامل و مباشر و معاون در تحقیر مردم نقض کننده قانون اساسی است و باید تاوان دهد. طبق همین قانون اساسی که وحی منزل نیست و قابل اصلاح و ارتقاست ؛ مردم مالک هستند و حکومت مستاجر که با شرایطی صلاحیت اقامت در این خانه را دارد و باید مراقب باشد از این چارچوب خارج نشود. اما ظاهراً در ذهن برخی رابطه معکوس شده و قانون اساسی وارونه گشته و جای موجر و مستاجر عوض شده…ای کاش در روز قانون اساسی روسای قوا بجای به به و چه چه گفتن از خود و همکارانشان چند حقوق دان مجرب و شجاع و ازاده را دعوت می کردند تا درباره رابطه دولت و ملت در ایران برای ایشان کارگاه بگذارند تا مرور زمان رابطه را وارونه نسازد. ای کاش چند تاریخ دان می آمدند و توضیح می دادند که ملت ایران بعد از هزار سال خون دل خوردن به مشروطه و قانون دست یافته و دوران «الحق لمن غلب» گذشته است. اگر یک مامور بی سواد و بی اخلاق و بی صلاحیت در خیابان به خود اجازه می دهد به صاحبان اصلی مملکت فحش و ناسزا بگوید یا انها را ضرب و شتم کند او دچار قصور شده و در واقع مقصر مقاماتی هستند که رابطه ملت و دولت را به درستی برای همه خدمت گذاران نظام اجرایی و تقنینی و قضایی تببین نکردند و میدان را برای ترکتازی یاغیان و باغیان گشوده اند.

همانطور که قرار داد مالک و مملوک و موجر و مستاجر باید هر سال تمدید شود تا مرور زمان حق کاذب ایجاد نکند قانون اساسی و قرار داد اجتماعی مندرج در ان باید هر سال نصب العین قرار گیرد تا مرور زمان حق حکمرانی بی ضابطه ایجاد نکند و حاکمان هر روز با خود تکرار کنند که شانی جز نوکری و مستخدمی و رعیتی در برابر مردم ندارد و این مردم هستند که ارباب و ولی و مالک انها هستند و مجموعه رفتارها و گفتارهای شان باید با این شآن سازگار باشد. از این شان ؛ کبر و غرور در نمیاد فقط خدمت و تواضع و پاسخگویی درمیاد. مگر انکه قرار داد بدون اطلاع مالک تغییر کرده باشد.

https://t.me/andishkadeye_kherad