سه سناریوی پیش روی کشور و گزینه ی اغاز جمهوری دوم با عبور از خط قرمز ها

بعد از دو ماه بحرانی شرایط سختی پیش روی نظام تصمیم گیری در کشور قرار دارد. نظام سیاسی با چند سناریو روبروست.

۱- خرسندی و رضایت مقامات از ارامش نسبی که در کشور برقرار شده و غفلت زیانبار از اینکه که شکاف های متقاطع نارضایتی مثل اتش زیر خاکستر همواره اماده اشتعال است بویژه در حوزه معیشتی و بالاخص با عملکرد بسیار ضعیف دولت رییسی. که با افزایش سرسام اور قیمت ارز و سکه خود را نشان می دهد.این خوش خیالی می تواند موجب غافل گیری مجدد در هفته ها و ماه های اینده شود .هر چند شخصا معتقدم

هنوز علل سیاسی و فرهنگی و اجتماعی جنبش مهسا حل نشده و صرفا بخاطر دستورات اکید از بالا به نهادهای نظامی و انتظامی و امنیتی و فرصتی که جام جهانی فوتبال ایجاد کرده مقداری جمع شده است. ((برای مطالعه دقیق تر در این باره به بیش از ۵۰ تحلیل و سخنرانی بنده در دو ماه اخیر در اندیشکده خرد مراجعه کنید))

۲ -پذیرش مطالبات اجتماعی و سیاسی معترضین فعال و خاموش و خاکستری مانند رفراندوم و اصلاح قانون اساسی و حذف نظارت استصوابی؛ حذف حجاب اجباری و رابطه با امریکا و……

احتمال تحقق این سناریو با وجود فراوانی درخواست انها ؛ بسیار کم است زیرا ظاهرا مقامات نظام گفتند در خصوص موضوعات حجاب؛ امریکا ؛ حصر و نقش شورای نگهبان در انتخابات یک گام عقب نشینی نخواهد کرد و این اعتراضات و به تعبیر انها اغتشاشات یا فتنه سیاه هم پایدار نیست برای مثال معتقدند جنبش مهسا سنگین تر و خطرناک تر از از جنبش سبز نیست که با وجود حضور مرحوم هاشمی و کنشگری فعال موسوی و خاتمی نتوانست مطالبات خود را به نظام تحمیل کند و جمع شد. این روایت جنبش مهسا را فتنه سیاه خوانده و آن را ضعیف تر از فتنه سبز می داند.بنابر این عقب نشینی و تمکین در برابر مطالبات ان را وادادگی و نقطه ضعف می داند که منجر به امتیاز خواهی های جدید خواهد شد.

۳- سناریوی سوم و خطرناک درگیر شدن جمهوری اسلامی در برخی پرونده و منازعات بین المللی است که با تصویب تشکیل کمیته حقیقت یاب حقوق بشر در سازمان ملل اجرایی شد…یعنی بعد از پرونده هسته ای که شیره کشور را در این بیست سال کشید و مساله مقاومت اسلامی در منطقه که غرب ان را در ذیل گفتمان تروریسم بازنمایی می کند و به این بهانه هزینه دیپلماسی را برای کشور بالا برده و حضور در میدان را برای نظام در اولویت قرار داده است؛ حالا موضوع حقوق بشر هم از سطح تبلیغات رسانه ای و جنگ روانی به دستور کار حقوقی تبدیل شده است و پیامدهای جدی برای کشور دارد برای نمونه اگر با کمیته حقیقت یاب همکاری شود یا نشود در دو صورت مشکلاتی ایجاد خواهد شد یا بازی دو سر باخت.

متاسفانه این سه سناریو همگی کشور را در بن بست سیاسی و اقتصادی قرار می دهد و به نظر می رسد برای عبور از فضای تنگ تنفسی و زیستی؛ سیستم حکمرانی هیچ چاره ای جز اصلاحات ساختاری و کلان سیاسی و اجتماعی و فرهنگی با تکیه و احترام عمیق به آرای مردم ندارد . قبل از جلب نظر توده های مردم از طریق رفراندوم یا انتخابات زودرس ؛ کار واجب تر جلب و جذب ارا و دیدگاه های نخبگان و خبرگان دگر اندیش و مستقل و مصلح و دلسوز کشور برای پر کردن شکاف عمیق دولت و ملت است که چند سالی است پدیدار شده و در دو ماه اخیر به زایمان رسیده است . این رخداد دمی تواند اغاز جمهوری دوم در ایران بعد از ۴۴ سال تجربه جمهوری اول باشد. جمهوری اول با انقلاب اسلامی در ۱۳۵۷ رقم خورد با همه دستاوردهای و ناکامی هایش و جمهوری دوم می تواند از ۱۴۰۱ به بعد کلید بخورد.

در غیر این صورت رخدادها از حوزه اختیار و اراده و تصمیم و تدبیر و نظم خارج خواهد شد .امیدوارم این دانش اموخته ی سیاست و‌حکمرانی اشتباه اندیشیده و صلاح ملک همان باشد که خسروان می اندیشند.

https://t.me/andishkadeye_kherad